بیگ بنگ: دو تیم تحقیقاتی با استفاده از روش های پیشرفته توالی سازی DNA، اقدام به بررسی بقایای اسکلتی ۵۲۰۰۰ سالۀ یک زن نئاندرتال واقع در کرواسی و بقایای اسکلتی ۳۴۰۰۰ ساله یک انسان مربوط به دوره “پارینه سنگی زیرین” کردند.
ه گزارش روبیک ، نئاندرتال ها نزدیکترین خویشاوندان تکاملی بشر امروزی می باشند. در نتیجه این موجودات می توانند دید بهتری نسبت به تاریخچه زیستی انسان به ما بدهند. تاکنون ۵ ژنوم از نئاندرتال ها بازیابی شده است اما تنها یکی از این ژنوم ها اطلاعات واضحی را به دانشمندان ارائه داده است. این نئاندرتال در کوه های “آلتایی” در سیبری کشف شد. سه ژنوم دیگر که اطلاعات کمتر واضحی به ما دادند، مربوط به کشور کرواسی و ژنوم آخر، مربوط به جمهوری آدیغیه در روسیه است.
تیم تحقیقاتی موسسه ماکس پلانک موفق به بررسی میلیاردها تکۀ DNA بدست آمده از بقایای فسیلی بنام “ویندیجا” از غاری در کرواسی شد. همانند یافته های پیشین، داده های ژنتیکی نشان دادند نئاندرتال ها در گروه های کوچک ۳۰۰۰ نفره زندگی می کردند. نتایج بررسی ژنوم نئاندرتال کوه های آلتایی نشان داد والدین این نئاندرتال، خواهر و برادری با پدر یا مادر مشترک بودند. این مسئله دانشمندان را به این فکر فرو برد که آیا ازدواج با افراد خانواده در نئاندرتال ها معمول بوده است یا خیر. از این سو در ژنوم “ویندیجا” نشانی از ازدواج خانوادگی در والدین نبوده است پس احتمالا این نوع ازدواج، تنها میان نئاندرتال های آلتایی وجود داشته است.
دکتر پروفر و همکاران او اظهار داشتند: «اگرچه به نظر می رسد “ویندیجا” و دو نئاندرتال از سه نئاندرتال یافت شده در غارهای کرواسی، اجداد مادری مشترک داشته باشند.» همچنین محققان به بررسی تفاوت ها و مهاجرت ژنی میان نئاندرتال های ۱۳۰۰۰۰ تا ۱۴۵۰۰۰ سال پیش(قبل از جدایی نئاندرتال های سیبری و هلند) پرداختند. بر اساس ژنوم باکیفیت بدست آمده، دانشمندان تخمین می زنند افراد غیرآفریقایی چیزی بین ۱٫۸ تا ۲٫۶% دی ان ای نئاندرتال را در خود دارند. تحقیقات پیشین، این میزان را بین ۱٫۵ تا ۲٫۱% بیان کرده بود.
همچنین محققان موفق به شناسایی متغیرات ژنی در ژنوم نئاندرتال ها شدند که بر روی بشر امروزی تاثیر داشته است؛ این متغیرات مربوط به میزان پلاسما در کلسترول LDL و ویتامین D، اختلالات تغذیه، انباشت چربی در شکم، رماتیسم مفاصل، اسکیزوفرنی و واکنش به داروهای آرامبخش می باشد. محققان اظهار داشتند: «بررسی های ما نشان می دهد “ویندیجا” بیشتر به نئاندرتال های ادغام شده با نیاکان بشر امروزی ساکن جنوب صحرای بزرگ آفریقا نزدیک است تا نئاندرتال های آلتایی. این مسئله باعث می شود ۱۰ تا ۲۰ درصد بیشتر از پیش، شاهد DNA نئاندرتال و متغیرات دخیل در میزان کلسترول LDL، اسکیزوفرنی و دیگر بیماری ها در انسان امروزی باشیم.»
در مطالعاتی دیگر، مارتین سیکورا،محقق دانشگاه کپنهاگن، اقدام به توالی سازی و بررسی ژنوم ۴ انسان باستانی(که از نظر آناتومی مشابه انسان امروزی بودند) در پایگاه ساگیر روسیه کردند. محققان این پژوهش اظهار داشتند: «این ژنوم ها به ما دیدگاهی کم نظیر از زندگی اجتماعی بشر در دوره پارینه سنگی زیرین ارائه می کند. این ۴ نمونه، همگی مذکر بوده و ارتباط خویشاوندی با یکدیگر ندارند. به علاوه، ما اثری از ازدواج با افراد خانواده میان این نمونه ها نیافتیم. با توجه به گوناگونی ژنی این نمونه ها، آنها با اینکه عضوی از یک قبیلۀ کوچک بودند، جفت خود را از قبایل دیگر انتخاب کردند.» یافته ها در دو مقاله مجزا در مجله Science منتشر شده اند.
