بر اساس تحقیق جدید ناسا با استفاده از فضاپیمای مأموریت تکامل مواد فرار و جو مریخ(MAVEN)، سیارۀ سرخ یک دنباله مغناطیسی نامرئی – یا مغناطیس دُم – دارد که در اثر فعل و انفعال با بادهای خورشیدی پیچ و تاب خورده است.



دکتر جینا دیبراسیو نویسنده ارشد این پژوهش از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا گفت: «متوجه شدیم که دنبالۀ مغناطیسی مریخ در منظومه شمسی منحصربفرد است. این دنباله شبیه دنبالۀ مغناطیسی زحل که فاقد میدان مغناطیسی است و شبیه دنباله مغناطیسی زمین که با میدان مغناطیسی خاص خودش احاطه شده نیست. در عوض، ترکیبی از این دو است.»

دکتر دیبراسیو و نویسندگان دیگر دریافتند که دنبالۀ مغناطیسی مریخ زمانی تشکیل شده که میدان های مغناطیسی که توسط باد خورشیدی حمل می شوند به میدان های مغناطیسی موجود در سطح مریخ ملحق شدند و این فرآیند اتصال مجدد مغناطیسی نامیده می شود. دکتر دیبراسیو گفت: «مدل ما پیش بینی کرد که اتصال مجدد مغناطیسی باعث می شود دنباله مغناطیسی مریخ ۴۵ درجه از مسیر میدان مغناطیسی، پیچ بخورد. وقتی این داده ها را با داده های MAVEN در مورد مسیرهای میدان های مغناطیسی بادهای خورشیدی و مریخی مقایسه کردیم، انطباق خوبی را بین آنها مشاهده کردیم.»

بر اساس بررسی های این تیم، اتصال مجدد مغناطیسی می تواند مقداری از جو مریخ را وارد فضا کند. محققان بیان کردند: «جو فوقانی مریخ دارای ذرات باردار الکتریکی (یون) است. یون ها به نیروهای الکتریکی و مغناطیسی واکنش نشان می دهند و در طول خطوط میدان مغناطیسی جریان پیدا می کنند. از آنجایی که دنبالۀ مغناطیسی با اتصالِ میدان های مغناطیسی سطح به میدان های باد خورشیدی تشکیل می شود، اگر یون ها بخواهند در طول دنباله مغناطیسی جریان یابند، در جو فوقانی مریخ یک مسیر به فضا پیدا می کنند. همانند یک بند لاستیکی کشی که ناگهان پرتاب می شود، اتصال مجدد مغناطیسی نیز انرژی آزاد می کند و می تواند یون ها را به طور فعالانه ای در جو مریخ و در طول دنباله مغناطیسی سوق دهد.»

از آنجایی که مریخ دارای زنجیره ای از میدان های مغناطیسی سطحی است، دانشمندان تصور می کنند دنباله مغناطیسی می تواند یک پیوند پیچیده ایجاد کند، طوری که در یک سمت سیاره میدان مغناطیسی وجود ندارد و در سمت دیگر سیاره، یک میدان مغناطیسی جهانی وجود داشته باشد. داده های MAVEN در مورد میدان مغناطیسی مریخ، دکتر دیبراسیو و همکارانش را قادر ساخت تا اولین افرادی باشند که این فرضیه را تأیید می کنند.