خوشه ستاره ای NGC 7789 که در میان میدان های ستاره ای غنی کهکشان راه شیری کشف شده، در فاصله ۸۰۰۰ سال نوری از زمین و در صورت فلکی ذات الکرسی واقع شده است. این خوشه در اواخر قرن هجدهم توسط ستاره شناس کارولینه لوکرشیا هرشل کشف شد و گل رز کارولینه نیز نامیده می شود.
ظاهر گل مانند آن در تلسکوپ های کوچک بخاطر مجموعه شبکه بندی شدۀ ستارگان و خلا است. قدمت این خوشه ستاره ای ۱٫۶ میلیارد سال برآورد شده که سن آن را نشان می دهد. تمام ستارگان در این خوشه احتمالا همزمان متولد شده اند، اما ستارگان درخشان تر و پر جرم تر سریعتر از بقیه سوخت هیدروژن موجود در هسته شان را مصرف کرده اند. این ستارگان در واقع از ستارگان رشتۀ اصلی مثل خورشید به ستارگان غول سرخ تکامل پیدا کرده اند؛ ستارگانی که در این عکس کامپوزیت دوست داشتنی به رنگ زرد مشاهده می شوند.
اخترشناسان با اندازه گیری رنگ و روشنایی این ستارگان توانستند جرم و سن خوشه که از رشته اصلی خارج می شوند و به غول های سرخ رنگ تبدیل می شوند را مدلسازی کنند. در این نمای تلسکوپی خوشه گل رز کارولینه که بیش از ۵۰ سال نوری وسعت دارد تقریبا نیم درجه (هم عرض اندازۀ زاویه ای ماه) در نزدیکی مرکز تصویر واقع شده است.