تغییرات موجود در گردبادهای قطبی می‌تواند اثر قابل توجهی بر روی لایه‌های مختلف اتمسفر تیتان قمر زحل بگذارد؛ نظیر آن تداخل در جریان‌های هوای سرد است.
تیتان، بزرگترین قمر سیاره زحل می‌باشد که دارای اتمسفر بزرگی است، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که اتمسفر این قمر اصلا رفتارش تطابقی با آنچه که دانشمندان با مدل‌های تئوری پیش‌بینی کرده بودند، ندارد. در طول فصل زمستان، هوای سرد در لایه‌های پایین جو قرار می‌گیرد و هوای گرم در لایه‌های بالا که با جریان یافتن هوای سرد و فشردگی آن، جو قمر تیتان کمی گرم می‌شود. اما جالب اینجاست که قمر تیتان برخلاف تصور ما، سرد است.
یک بار گردش تیتان به دور زحل ۲۹ سال زمینی به طول می‌انجامد که مثلا فصل زمستان در این قمر در حدود یک قرن طول می‌کشد. پس از چندین سال، کاوشگر کاسینی ناسا که امسال برای آخرین بار اطلاعات مفیدی در خصوص اتمسفر زحل به ما داد، چندین بار به نزدیکی قمر تیتان رسید. با اندازه‌گیری دما و نمونه‌برداری از جو قطبی که در بالای خط استوا در فصل زمستان قرار دارد.
داده‌های دریافت شده از این کاوشگر در سال ۲۰۰۹ نشان می‌دهد که ناحیه‌ای از قمر تیتان که در حال شکل‌گیری است گرم‌تر از نواحی دیگر می‌باشد. اما در سال ۲۰۱۲ داده‌ها نشان دادند که آن ناحیه سردتر از نواحی دیگر است نه گرم‌تر. در سال ۲۰۱۵ دمای آن ناحیه در حدود ۱۲۰ کلوین بوده است. اما دوباره دما در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ آن ناحیه افزایش یافت. محققان دانشگاه برسیتول عقیده بر این داشتند که یک ترکیب شیمیایی منحصر به فردی وجود دارد که موجب یکسان نبودن دما شده است در تمامی نقاط این قمر شده است.
نیک تینبای، محقق علوم سیارات در دانشگاه بریستول می گوید: "در خصوص سیارات زمین، مریخ و ناهید، فرآیند سرد شدن جو آنها به علت گسیل پرتوهای مادون قرمز توسط گازهای دی‌اکسیدکربن موجود در اتمسفر سیاره می‌باشد. گاز دی‌اکسیدکربن بخاطر طول عمر زیادی که دارد، در تمامی لایه‌های اتمسفر وجود دارد و به ندرت در چرخه‌های شیمیایی اتمسفر سیارات حضور دارد. اما با این وجود، در قمر تیتان برهم‌کنش‌های فتوشیمیایی، هیدروکربن‌هایی نظیر اتان و استیلن، و همچنین ترکیباتی از نیتروژن نظیر هیدروژن سیانید و سیانو استیلن را به وجود می‌آورند که موجب خنک شدن سیاره می‌گردد."
