معروف ترین، پر بیننده ترین و شناخته شده ترین تابلوی نقاشی جهان، شاهکار قرن پانزدهمی لئوناردو داوینچی، نقاش و معمار شهیر ایتالیایی است که به نام مونالیزا (Mona Lisa) یا لبخند ژکوند شهرت دارد. این نقاشی، که پرتره بانوی جوانی به نام لیزا دل جوکوندو (Lisa del Giocondo)، از اعضای خانواده قدردیانی (Gherdiani)، خاندانی سرشناس در توسکانی، در مرکز ایتالیای قدیم بود، از سال ۱۹۷۹ میلادی تا کنون در معروف ترین موزه جهان (لوور پاریس) نگهداری می شود و بارها مورد سرقت قرار گرفت.

سرقت تابلوی «لبخند ژکوند» در سال ۱۹۱۱ شهرت این اثر را جهانی کرد، اما چاپ کتاب «رمز داوینچی» به قلم «دن براون» بود که بازار حدس و گمان‌ها درباره راز سربه مُهر این بانوی قرن شانزدهمی را تا سرحد ممکن داغ کرد.

به گزارش آرت نت، جالب است که این نقاشی نقاط مشابه شگفت ‌انگیزی با خودنگاره موجود از نقاش برجسته ایتالیایی دارد. نظریه‌پردازان درباره «لبخند ژکوند» تا جایی جلو رفته ‌اند که برخی مدعی شده ‌اند که «مونالیزا» ترکیبی از دو کلمه لاتین Amon و Elisa است و این بدین معناست که مونالیزا نرماده – ترکیبی از دو جنس زن و مرد – بوده است. راز مونالیزا، اکنون دست مایه کتاب های بسیاری شده است.

بسیاری از متخصصان هم معتقدند ممکن است صورت این زن اسرار‌آمیز، ترکیبی از چند چهره‌ی مختلف باشد.

به هر حال، کسانی که قدم به موزه لوور پاریس گذاشته اند، حتما تعجب کرده اند که در میان هزاران اثر هنری و تاریخی و باستانی گران قیمت تر و با ارزش تر از تابلوی داوینچی که از تمدن ایران تا مصر در این تماشاگه راز در معرض دید ده ها میلیون گردشگر سالانه لوور قرار گرفته است، چرا این اثر هنری در کانون توجه قرار گرفته است.

موزه لوور، بخش ویژه ای به معرفی معروف ترین شاهکار هنری قرن اختصاص داده است.

اثری که  امروز، پشت صفحه ای شیشه ای با شدید ترین تدابیر امنیتی در یکی از سالن های اصلی موزه لوور حفاظت می شود. در واقع می توان ادعا کرد که یکی از آثاری که به اعتبار بخشی لوور کمک شایانی کرده است، همین شاهکار داوینچی جوان به شمار می رود که سالانه میلیون ها مسافر شهر عشاق اروپا (پاریس) را به ایستگاه متروی Musée du Louvre می کشاند تا این اثر را از فاصله ۳ متری تماشا کنند.

هر بار که به موزه بزرگ لوور بروید، جمعیت زیادی را روبروی این تابلوی نقاشی معروف مشاهده خواهید کرد که از دیدن معروف ترین تابلوی نقاشی جهان به وجد آمده و در روزگار اعتیاد دیجیتالی، این اثر را در کادر سلفی های متعدد خود قرار می دهند.

جالب است که بدانید در موره لوور، روبروی این اثر کوچک معروف، تابلوی نقاشی پهن پیکری وجود دارد که تابلویی از Veronese به نام Wedding Feast at Cana نام دارد و در تصویر زیر مشاهده می کنید. این اثر نیز در سالن مونالیزا، به واسطه طول و عرض بزرگ خود، مقصد سلفی بازان در این تماشاگه معروف است.

این اثر، تنها اثر نقاشی جهان است که بیش ترین حجم تالیفات، مستند سازی، فیلم و داستان و روایت درباره اش منتشر شده است و گر چه در نگاه اول همچون آثار یایویی کوساما، ادوارود مونک و پابلو پیکاسو و دیگر بزرگان نقاشی، تصویری عادی با پس زمینه و رنگ های معمول است که با قلم نقاشی چیره دست بر روی بومی کوچک طراحی شده است، اما با هزاران مقاله و کتاب و مستندی که درباره این شاهکار هنری ارائه شده می توان دریافت که رازی پس پرده این لبخند ملیح و این نگاه راز آلود خانم مونالیز قرار دارد که نقاشان و مستندسازان را قرن ها، شیفته خود کرده است.