طرفداران سیارۀ ما طرح های کلی این ابرهای کیهانی را تشخیص می دهند. در سمت چپ، سحابی نشری درخشان که با خطوط گرد و غبار تیره و مبهم مشخص می‌باشد به نظر شبیه ِ یک قاره است و نام معروف سحابی آمریکای شمالی را به منطقۀ نشریِ NGC 7000داده اند.
در سمت راست، درست در خارج از ساحل شرقی سحابی آمریکای شمالی، منطقۀ IC 5070 قرار دارد که بخاطر ظاهرش به سحابی پلیکان معروف است. این دو سحابی درخشان تقریبأ ۱۵۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارند و بخشی از منطقه بزرگ و پیچیدۀ تشکیل ستاره در نزدیکی سحابی معروف تر جبار را تشکیل می دهند.
در این فاصله، این میدان دید ۶ درجه ای ۱۵۰ سال نوری وسعت دارد. این عکس کیهانی دقیق از تصاویر باند باریک استفاده می کند تا به جبهه های یونیزاسیون درخشان و درخشش قرمز گاز هیدروژن اتمی اشاره کند. این سحابی ها با دوربین های دوچشمی از یک مکان تاریک نیز دیده می شوند. برای رصد آنها به شمال شرقی ِ ستارۀ درخشان دنب در صورت فلکی قو نگاه کنید.
