رساله دکترای پروفسور استیون هاوکینگ فیزیکدان مشهور بریتانیایی تنها طی چند روز پس از انتشار عمومی بیش از دو میلیون‌بار بازدید شده است.
رساله دکترای پروفسور استیون هاوکینگ فیزیکدان مشهور بریتانیایی تنها طی چند روز پس از انتشار عمومی بیش از دو میلیون‌بار بازدید شده است.
یک تیم تحقیقاتی به رهبری اخترفیزیکدانان دانشگاه پرینستون یک جفت ستارۀ خورشید مانند ِ درخشان به نام های HD 240430 و HD 240429 را کشف کردند که از لحاظ کفایت مواد شیمیایی تفاوت قابل توجهی با یکدیگر دارند. بر اساس پژوهش این تیم، یکی از این دو ستاره – HD 240430 (با نام مستعار کرونوس) – علائمِ خوردن ۱۵ سیارۀ سنگی با جرم زمین را نشان می دهد.
این سیاره شبح وار چیست؟ قطعا سیارۀ زمین است که در یک شب تاریک و طوفانی در سال ۲۰۱۳ در هوریر عکاسی شده است. هوریر یک ناحیه فعال ژئوگرمایی در امتداد یک چشم انداز آتشفشانی در شمال شرقی ایسلند است.
محققان معتقدند که موفق شده‌اند دلیل ایجاد خطوط شگفت‌انگیز در پستی بلندی‌های مریخ و حفره‌های آنها را کشف کنند. محققان کالج “ترینیتی”(Trinity) دوبلین در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که بلوک‌های کربن دی‌اکسید در مریخ سبب ایجاد ساختارهای خطی در تپه‌ها شده است.
به گفته «کنستانتین باتیگین» اخترفیزیکدان موسسه کلتک و همکارانش، اکنون پنج سری متفاوت از شواهد و قرائن مشاهده ای وجود دارد که بر وجود سیاره نهم دلالت می کند؛ سیاره ای چند برابر زمین که تقریبا بیست برابر دورتر از خورشید نسبت به نپتون قرار دارد.
دانشمندان طرحی برای ساخت سپری عظیم ارائه داده‌اند که می‌تواند اثرات توفان‌های خورشیدی را از بین ببرد.
روبیک: NGC 6369 یک هاله کم نور در آسمان شب است که سحابی شبح کوچک نامیده می شود. این سحابی را ستاره شناس سر ویلیام هرشل در قرن هجدم وقتی در حال نظارۀ صورت فلکی مارافسای بود، کشف کرد.
روبیک: برای اولین بار در تاریخ نجوم محققان موفق به رصد دنباله‌داری در نزدکی زمین شده‌اند که منشاء ایجاد آن در خارج از منظومه شمسی می باشد. سیارک‌ها و دنباله‌دارهایی که تاکنون رصد شده‌اند، همگی در سامانه خورشیدی متولد شده‌اند، اما اخترشناسان طی روزهای گذشته برای اولین‌بار موفق به رصد مسافری از آنسوی منظومه شمسی شده‌اند.
رصد‌های اولیه این جرم در ۱۸ اکتبر توسط تلسکوپ Pan-STARRS 1 در هاوایی در مرکز خردسیاره اتحادیه بین‌المللی نجوم انجام گرفت. اخترشناسان با بررسی مدار این جرم متوجه شدند که این دنباله‌دار متفاوت از تمامی اجرامی است که تاکنون رصد کرده‌اند. به گفته محققان در صورتی که رصد‌های آینده بتواند طبیعت غیرعادی مدار این جرم را تایید کند، این جرم به اولین مورد از دنباله‌دارهای میان ستاره‌ای تبدیل خواهد شد. این جرم ۴۰۰ متری که با سرعت ۴۴ کیلومتر بر ثانیه در حال حرکت است مدار بیضوی ندارد و مسیر حرکت آن شبیه سهمی است.
اخترشناسان
با فرض دنباله‌دار بودن این جرم نام C/2017 U1 را به آن اختصاص داده‌اند،
اما تصاویر جدیدی که ۲۵ اکتبر سال جاری توسط تلسکوپ بزرگ VLT در شیلی از آن
به ثبت رسید هیچ ویژگی دنباله‌دار مانندی در آن نشان نمی‌دهد. از این رو
این جرم اکنون A/2017 U1 نام دارد، زیرا از خانواده دنباله‌دارها خارج شده و
به دسته سیارک‌ها پیوسته است. از نظر تعریف علمی مرز مشخصی بین تعریف یک
دنباله‌دار و یک سیارک وجود دارد. سیارک‌ها قطعاتی بزرگ از سنگ و فلز
هستند؛ اما دنباله‌دارها دارای مقادیر زیادی از یخ و غبار هستند که با
تبخیر آنها بوسیله نور خورشید در پشت مسیر حرکت آنها دیده می‌شوند.
